Köy Tarihçesi Kozludere köyünün bu günkü yerine 1935-1936 yıllarında kurulduğu bilinmektedir. Daha önceleri köyün, denizden 600 m yükseklikte eski Kozludere (çınarlık) yaylası denen dağlık bölgede kurulu olduğu bilinmektedir.Köyümüzün, Osmaniye Cebel Köyünden gel
ip yerleşen 3 Adam tarafından kurulduğu bilinmektedir.


Köyümüzde köklü ve soylu aileler bulunmaktadır. Bu ailelerden bazıları sırasıyla şunlardır;



· Yılmaz?lar

· Ay?lar

· Çetin?ler

· Erol?lar

· Yalçınkaya?lar

· Cinasal?lar

· Okur?lar

· Sayınbaş?lar

· Keskin?ler

· Yıldırım?lar

· Doğan?lar

· Altan?lar

· Karalar?lar

· Genç?ler

· Avcı?lar

· Erdem?ler

· Canerdem?ler



Kozludere köyü Hatay ilinin Payas ilçesine bağlı, bir muhtar, dört asil, dört yedek ihtiyar meclisi üyesinden oluşan bir yönetime sahiptir. Köyümüzün şu andaki muhtarı Hacı Mehmet OKUR'dur.Köyümüzün doğusunda Amanos Dağları, batısında Payas İlçesi,K
uzeyinde Çağlalık Köyü, güneyinde Sincan Köyü ve İskenderun yer almaktadır. İskenderun-Adana otoban yolu(1997 de yapılmıştır) köyümüz sınırlarına yakın bir mevkiden geçmektedir.Köyümüzün Kuzeybatısından Dörtyol'a ( 13 Km.),Güneybatısından Payas'a (3 Km.) asfalt yol bulunur. Köyümüz; çam, kayın, meşe, kızılcık, gürgen, ceviz, deli kavak vs. ağaçları bulunan ormanlara komşudur. Köyümüzün içme suyu bölge halkı tarafından bilinen ve beğenilen, kireç oranı çok düşük doğal kaynak suyudur. Gümüşolukv e Hacı Kâtip adı verilen mevkilerden çıkan su, dağdan köyümüze kadar borularla taşınmaktadır. Ayrıca sulama amaçlı kullanılmak için 2000 yılında köyümüze bir su deposu yaptırılmıştır, ancak zamanla bu depo eskidiğinden, köyümüzün en yukarısına yenib ir su deposu yaptırıldı. Köyümüzde Hane sayısı 270,nüfusu 2013 sayımına göre 1402 kişidir. Köyümüzde 1 cami, 1?de eski ve kapalı ilköğretim okulu vardır. Köyümüzündevlete karşı tutumu çok iyidir.Köylüler köyde bulunan idarecilere ve devlet memurları na,güvenlik görevlilerine devamlı iyi niyetli ve yardımcı olmaktadır.Köyümüz Amanos Dağları eteğinde şirin bir köydür, ancak zamanla, Payas ilçesine bağlı büyük bir mahalle olarak kayıtlara geçirilmiştir. Köyümüz sınırları içerisinde akarsuyu yoktur .Ancak kışın sel sularını ve baharda kar sularını denize ulaştıran iki dereye sahiptir.Bu dereden bazı yıllar su akmamaktadır.Sulama amacıyla faydalanılamamaktadır.Dağlarında çok kaynak suyu vardır. Köyümüzün çevresi önceleri makili iken;Orman işlet mesi tarafından bu bozuk alan sökülerek çam ormanı haline getirilmiştir.Yükseklerde değişik cinste ağaç türleri yer almaktadır.Bunlar kayın, meşe,kızılcık,gürgen,ceviz, delikavak,vb. Ormanın içerisinde ayrıca birçok yabani meyve vardır.Bunlar fındık ,ceviz,elma, armut,kiraz,tuba,kızılcık,vb. Köyümüzün, Çınarlık(Eski Kozludere) ve Göktepe adında iki yaylası vardır.Göktepe yaylasının yolu 2014 yılında Köy Hizmetleri tarafından açılmıştır. Çınarlık yaylasının su ve elektrik şebekesi mevcuttur,anca k Göktepe yaylasının su ihtiyacı Kocaoluk isimli doğal kaynak suyu tarafından karşılanmakta iken, elektrik şebekesi mevcut değildir. 2014 sayımlarına göre Göktepe yaylasında 9 adet hane mevcuttur ama bu sayı gitgide artmaktadır. Köyümüzün geçimi dah a önceleri tarıma dayalı iken İskenderun Demir-Çelik Fabrikası ve buna dayalı sanayi işletmelerinde (Haddehaneler, kömürcüler vs.) çalışarak geçimini sağlayanların sayısı şu anda çoğunluktadır, ancak işsizlik oranı bir hayli yüksektir. Ayrıca sebzec ilik, büyükbaş hayvancılık, ormancılık (yakacak odun temini) yapılmaktadır. Köyümüz Kuzeybatıdan Dörtyol'a, Güneybatıdan Payas'a asfalt yollarla bağlanmıştır. Köyümüzde ana yollar ve bazı ara yollar önce kanalizasyon, sonrada asfalt ve sıcak asfaltç alışmalarıyla yaşanılır bir hale getirilirken, Kozludere köyü muhtarı İrfan CİNASAL döneminden itibaren bir ayrımcılık yapılarak, bazı gerekli ve önemli ara yollar bu çalışmalardan faydalanamamıştır ve seçimlerin araya girerek muhtarın değişmesibile bu durumun önüne geçememiştir. Dörtyol şehir merkezi ile Sanayi arasındaki yola 3 km mesafededir.Köyümüze yakın bir mevkiden, 1997 yılında yapılan Otoyol geçmektedir.Köyümüz ilePayas arası ulaşım halk minibüsleriyle her gün 20 dakikada bir yapılmak tadır. Dikiş-Nakış kursları köyde zaman zaman açılmıştır. Geçmişte köyümüzdekilim, heybe,çul dokumacılığı yapılmakta iken günümüzde maalesef bu sanatlar unutulmuştur. Köyümüzde geçmişte ağaç yaygın olarak kullanılırdı ve ağaç sanatları gelişmişti.Ev lerin çatıları,tavanları,masa,sandalye,pencere,oklava,ekmek tahtası,kaşık,tokaç,kepçe gibi eşyalar yapılmaktaydı. Köyümüze ait gezilmeye değer yerler yaylalarımızdır ve bu yaylalarda bulunan doğal kaynak sularından içmenizi tavsiye ederiz.

1852 -